همان بهتر که فقیر باشم و از غنیا ذره کاهی حتی گاهی نخواهم!
امام علی (ع):
بارالها ، آبروی مرا بناتوانی مریز ، و عزتم را بنا داری و تنگدستی از میان مبر . تا مبدا از فرط فقر ، از روزی خواران تو روزی خواهم و از آفریدگان بد کردار تو مهربانی جویم.مهربانا مخواه که به ستایش آنکس که بمن چیزی می بخشد ناگزیر گردم و زبان ببد گوی وملامت کسی که بمن چیزی ندهد ، گشایم.
از آنرو که تو کردگار ، بمن گر ببخشی ، صاحب اختیاری.
زیرا زمام هر احسان بدست توست و بر جملگی دهش ها و بخشش ها ، تنها تو توانائی.
